به گزارش آرانیوز: صنعت فرش بافی در کردستان ریشه در تاریخ، فرهنگ، سنن و آئین‌های این دیار کهن دارد و چندین هزار سال است که این هنر بشری در این خطه از ایران زمین ریشه دوانده است.
هم اکنون نیز هزاران زن و مردم در نقاط شهری و روستایی کردستان مشغول به بافتن انواع فرش، گلیم، و جاجیم هستند اما سود اصلی این صنعت را دلالان به جیب می‌زنند.
در همین راستا پای درد دل بافندگانی نشستیم که از زخم‌های روزگار و مشقت زندگی می‌گفتند.
زنانی که هم پدر بودند و هم مادر، شیر زنانی که برای امرار معاش زندگی و تأمین آینده فرزندانشان از ۷ صبح تا ۵ غروب در کارگاه‌های فرش بافی مرکز فنی و حرفه‌ای از «نایسر»، «آساوله» و «کانی کوزله» و دیگر نقاط حاشیه شهر به این مرکز مراجعه و دل به کار می‌بندند و برای داشتن زندگی آبرومند تلاش دارند.
نکته جالب اینجاست که حقوق ماهیانه این بانوان بیش از یک میلیون تومان نیست و فاجعه آنجا بدتر که این مادران زحمتکش نه از بیمه‌ای برخوردارند و نه امنیت شغلی دارند.
اما در مقابل این اجحاف‌ها و بی عدالتی‌ها، فرش‌هایی که این بانوان هنرمند می بافند به کشورهای اروپایی و آمریکایی و با قیمت چندین هزار دلار صادر می‌شود.
پای صحبت بانویی فرش باف نشستیم، وی اظهار داشت: حدود ۱۲ سال است کار فرش بافی می‌کنم ولی با این وجود تحت پوشش هیچ بیمه‌ای نیستم و این یعنی استرس و ترس از آینده شغلی در این آشفته بازار که دردسرهای ما را دوچندان می‌کند.
این بانوی فرش باف ادامه داد: فرش بافان این مکان از صاحب این کارگاه بارها درخواست بیمه داشته و دارند، ولی به بهانه نبود یارانه و سهمیه دولتی از این کار سرباز زده اند و با وجود اینکه مبالغ بسیاری از دسترنج ما در جیب می‌گذارند اما مدعی هستند که قادر به پرداخت حق بیمه ماهانه شاغلین در این کارگاه نیستند.
وی افزود: در این سال‌ها به علت کار زیاد چشمانم کم سو شده اند و با توجه به حقوق بسیار کمی که دریافت می‌کنم تاکنون هزینه پرداخت خرید عینک را نداشته ام و همچنین به علت زیاد نشستن در یک حالت و روی تخته‌ای که به صورت سرتاسر در عرض «دار قالی» تعبیه شده است، به بیماری کمر درد، زانودرد و… مبتلا شده ام اما رسیدگی به وضعیت این بیماری‌ها برای کارگری همانند بنده هزینه‌های میلیونی به دنبال دارد یا باید حقوقم را صرف دارو و درمان نمایم یا با دردهایم کنار بیایم.
حال بی عدالتی اینجاست که برخی از تولید کنندگان بانی اصلی این بی عدالتی و کارشکنی را دولت می‌دانند و به اصطلاح توپ را در زمین دولت با جمله «دولت حمایت نمی کند»، می‌اندازند.
تنها ۱۹ هزار بافنده فرش در کردستان بیمه هستند
به گفته سید صلاح قریشی مدیرکل تأمین اجتماعی کردستان در حال حاضر ۵۰ هزار بانوی بافنده در استان وجود دارد که تنها ۱۹ هزار نفر تحت پوشش سازمان بیمه تأمین اجتماعی هستند، شاید این فقط یک آمار باشد و تعداد بانوان شاغل بدون بیمه فراتر از این باشد.
قریشی خاطرنشان کرد: با وجود تأکیدات وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در خصوص احیا مجدد بیمه قالیبافان متأسفانه تاکنون این قانون اجرایی نشده است و بانوان و تولید کنندگان فرش در قالب بیمه حرف و مشاغل آزاد می‌توانند خود را بیمه کنند.
لزوم حمایت از صنعت فرش بافی در کردستان
نماینده مردم شهرستان بیجار در مجلس به اهمیت حمایت از فرش اشاره کرد و گفت: فرش کردستان همواره مورد اهمیت بوده است و باید از این هنر حمایت شود.
علیرضا زندیان در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: صنایع دستی را رکن مهم و اساسی در استان کردستان و به ویژه شهرستان بیجار هستند.
وی افزود: در کنار کشاورزی و دامداری، صنایع دستی و به ویژه فرش همواره در اقتصاد روستایی و شهری بیجار اثرگذار بوده و هنر فرش بافی قدمت زیادی در این شهرستان دارد.
نماینده مردم بیجار عدم حمایت از فرش بافی را عامل مهمی در فراموشی این هنر دانست و عنوان کرد: لازم است تا از هنرمندان این رشته حمایت لازم صورت گیرد تا تولید این بخش رونق پیدا کند لذا در این راستا مجمع نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی اقداماتی را شروع کرده و در وهله نخست مبحث تحت پوشش قرار دادن بانوان فرش باف را با جدیت پیگیری می‌کنند.
برخی کارفرمایان و دلالان فرش کاملاً به این نکته و بیکاری جامعه زنان واقف هستند و می‌توان گفت که از این نکته سودجویی کامل و بهره وافی را می‌برند و سودهای کلان عایدشان می‌شود، اما همچنان طلبکار دولت و دولتمردان بوده و هستند ولی با خود نمی‌اندیشند که حال بافتن رج به رج این فرش‌های دست بافت برای آنان دلار، یورو و.. است. در برخی موارد هم با جمله اشتغال زایی کرده اند و هم ارز آوری منت هم بر سر دولت و دولتمردان می‌گذارند.
نیازی به حساب و کتاب نیست تا به این باور برسیم که امروزه با ماهی یک میلیون تومان اداره یک زندگی درویش مسلکانه نیز دور از باور است. کدام شخصی می‌توان با ماهی یک میلیون روزگارش را سپری کند؟
