به گزارش آرانیوز، از زمان آغاز تجاوز همه جانبه ارتش سعودی و برخی کشورهای همپیمان به یمن در سال ۲۰۱۵ میلادی، تا به امروز شاید هیچ سلاحی مثل پرنده های بدون سرنشین مقاومت این کشور، عربستان سعودی را آزار نداده باشد. حملات سریع و عمقی پهپادهای یمنی در موارد مختلفی آسیب های وحشتناکی را به زیرساخت های عربستان سعودی وارد و علامت های سوال بزرگی را در خصوص توانایی ارتش این کشور ایجاد کرده است.
ماجرای حمله به تاسیسات شرکت نفتی آرامکو به سال ۲۰۱۹ میلادی شاید یکی از معروف ترین این موارد بود که به صورت ترکیبی توسط پرنده های بدون سرنشین و موشک های کروز انجام شد و شهرتی جهانی پیدا کرد.
بیشتر بخوانید:
سعودی ها نا امید از پاتریوت، دست به دامان اف ۱۵ شدند
بعد از شروع تجاوز به خاک و آسمان یمن، یکی از اولین تسلیحات مورد استفاده توسط مقاومت این کشور علیه تجاوزهای سعودی، موشک های بالستیک بود. حملات موشک های بالستیک در مواردی تا شهر ریاض پایتخت عربستان نیز رسید. سعودی ها برای مقابله با این سلاح دست به دامان موشک های پاتریوت شده و در کنار مدل ۲ این موشک، گونه ۳ را نیز بعد از مدتی وارد خدمت کردند. عملکرد پاتریوت در برابر بالستیک های یمنی به قیمتی گزاف و در بسیاری از موارد به وسیله شلیک چندین موشک در مقابل هر بالستیک یمنی انجام می شد.
اما از زمانی که موشک های کروز و پرنده های بدون سرنشین یمنی وارد میدان نبرد شدند به طور واضح و آشکار شاهد این مسئله بودیم که عملا بود یا نبود سیستم دفاع هوایی زمین پایه سعودی ها چه در شکل موشک های پاتریوت، هاوک، کورتال و توپ های ۳۵ میلی متری اورلیکن تفاوتی ایجاد نمی کرد. در این شرایط عملا ورق جنگ به شدت در حال برگشتن به ضد سعودی ها بوده و در نهایت آن ها مجبور شدند به یک روش گران قیمت برای دفاع روی آورند.
بر این اساس، ناوگان جنگنده های اف ۱۵ سعودی ماموریت سنگین کشف و درگیری با پرنده های بدون سرنشین و موشک های کروز یمنی را بر عهده گرفتند. البته بخشی از این ماموریت نیز بر عهده ناوگان جنگنده های تایفون بوده اما عمده بار کاری، بر عهده ایگل ها است.
