به گزارش آرانیوز، گناوه در دو و میدانی نامی آشنا برای تمامی کشور است، شهری با استعدادهای ناب ولی امکانات ناچیز و محدود توانسته است خود را به عنوان یکی از قطب‌های و استعدادهای دو و میدانی در سطح کشور مطرح کند.
عبدالرضا نوحه خوان یکی از دو میدانی کاران گناوه ای است که توانست در پرش طول سال‌ها رکورددار ایران باشد و بعد از آن عبد شاهزاده‌ها، ابراهیمی‌ها، عبودی ها و چندین چند دوومیدانی کار دیگر توانستند راهی مسابقات شوند و نام گناوه را در سطح کشور طنین انداز کنند.
دو و میدانی کاران گناوه ای در پارالمپیک و مسابقات جهانی نیز بارها و بارها پرچم ایران را بالا بردند و برای شهر، استان و کشور خود افتخار آفریدند.
خسروانی در دو ۱۰۰ متر قهرمان جهان شد، نیک پرست ها، حسینی‌ها در مسابقات جهانی و پارالمپیک خوش درخشیدند و این روند موفقیت ادامه دار شد تا در آخرین پارالمپیک امیر خسروانی دیگر فرزند گناوه، توانست در توکیو ژاپن در ماده پرش طول قهرمان شود و یک طلای ناب را به افتخارات ایران عزیز اضافه کند.
امیر خسروانی، جوان خوش آتیه و رعنای بندری آینده‌ای درخشان پیش رو دارد و می‌تواند با حمایت‌های لازم دوباره افتخارآفرین باشد، موفقیت این جوان مستلزم توجه بیشتر و ایجاد امکانات برای تمرین است.
قبل از پارالمپیک مصدوم شدم
امیر خسروانی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: رقیب‌های اصلی من از کشورهای ازبکستان، کوبا، آذربایجان، بلاروس، آلمان بودند و در مجموع ۱۰ ورزشکار در این رقابت بودیم.
دارنده مدال طلای پارالمپیک توکیو افزود: از نظر رکوردی می‌توانستم رکورد بالاتری ثبت کنم ولی متأسفانه قبل از پارالمپیک از ناحیه آشیل پا دچار مصدومیت شدم و مجبور شدم با پای برعکس مسابقه بدهم و به همین دلیل نیز پرش اول را به دلیل تسلط نداشتن بر پای برعکس خطا کردم ولی در پرش دوم موفق به ثبت رکورد هفت متر و ۲۱ سانتیمتر شدم.
هیچ مسئولی حمایت نکرد
خسروانی گفت: حرف خاص درباره مسئولان ندارم و انتظاری از مسئولان ندارم چون همیشه همین گونه بوده است.
وی ادامه داد: چندین سال است که ورزش حرفه‌ای می‌کنم و در بدترین شرایط در حال تمرین هستیم و اما هیچ مسئولی از ما حمایت و پشتیبانی نکرد.
وی گفت: به دلیل استاندارد نبودن پیست دوومیدانی گناوه و زمین نامناسب آسیب‌های شدیدی دیدم و بارها دچار مصدومیت شدم.
گناوه زیرساخت لازم را ندارد
ورزشکار دوومیدانی کار رده نابینایان و کم بینایان تیم ملی جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: به علت نبود زیرساخت‌های لازم در شهر گناوه برای تمرین مجبور شدم به شیراز بروم و با شرایط سخت و دوری از خانواده و با هزینه‌های سنگین تمرین کردم.
دارنده مدال طلای پارالمپیک توکیو یادآور شد: بعد از بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ نه از فدراسیون و نه مسئولان یک نفر هم حتی زنگ نزد که شما تمرین می‌کنید یا خواسته‌ای دارید یا ندارید.
همه هزینه‌ها را از جیب دادم
وی ادامه داد: تمام هزینه‌های انجام شده در این سه سال هزینه‌های فیزیوتراپی، ماساژور، تغذیه، مربی و سایر هزینه‌ها همه از جیب خودم بوده است.
وی گفت: همه سختی‌ها را به عشق مردم خونگرم تحمل کردم و خدا را شاکرم که امروز نتیجه آن را گرفتم و این مدال را به همه مردم به خصوص مردم خونگرم گناوه تقدیم می‌کنم.
دارنده مدال طلای پارالمپیک توکیو یادآور شد: امیدوارم نسل‌های آینده دچار این مشکلات نشوند و شرایط برای آنها مهیا شود تا بتوانند در امکانات خوب تمرین کنند و به اهدافی که در ورزش قهرمانی در نظر دارند برسند.
امیر خسروانی، ورزشکار دوومیدانی کار رده نابینایان و کم بینایان تیم ملی جمهوری اسلامی ایران از شهرستان گناوه در مسابقات پرش طول پارالمپیک توکیو در کلاس تی ۱۲ که با حضور ۱۰ ورزشکار برگزار شد با ثبت رکورد هفت متر و ۲۱ سانتی متر موفق شد چهارمین مدال طلای این رقابت‌ها را برای کشور به ارمغان آورد.
