به گزارش آرانیوز،
اهالی خوزستان این ایام حال و روز خوشی ندارند پنج هفته از عزل ناگهانی و
غیر منتظره استاندار محبوبشان گذشته است علاوه بر محروم شدن از خدمات یک
نیروی توانمند، مدبر و دلسوز چیزی که درد را بیشتر میکند اولا این است که
کسی نمیداند این برکناری به چه علت بود و ثانیاچرا دولت در تعیین جانشین وی
اینقدر تعلل می ورزد .
در حال حاضر فکر عوام و خواص به شدت به همین
موضوع مشغول است اخیرا گزارش جذابی دیدم از یک گفتگوی صمیمی میان افراد
مختلف در یک مهمانی افطار که نشان میداد ذهن همه طبقات به این موضوع مشغول
است حیفم آمد به عنوان یک دانشگاهی آگاه به مسائل با هم استانی هایم
همدردی نکنم واقعیت این است که مطالعه تاریخ انقلاب اسلامی نشان میدهد که
اساس و بنیان نظام جمهوری اسلامی بر اصل آزادی وبه عبارتی دموکراسی
استوار است و تشکیل یک جامعه مردم سالار مهمترین علل انقلاب اسلامی بود
جامعه ای که در آن مردم خود متولی امور خود باشند و نمایندگان مستقیم یا
غیر مستقیم آنان مامور پیگیری کارهای جامعه شوند. طی قریب به 37 سالی که
از پیروزی انقلاب اسلامی میگذرد حتی پیش از پیروزی این انقلاب و در دوران
مبارزات با طاغوت حضور و همراهی مردم همواره ستون اصلی انقلاب و نظام بوده و
قطعا اگر این همراهی نبود این انقلاب در همان سالهای اولیه پیروزی و به
خصوص سالهای جنگ تحمیلی فرو می پاشید، مردم در کنار مسئولان حضوری پایدار و
مستمر داشته اند بطوری که بزرگترین امتیاز و برتری جمهوری اسلامی ایران در
میان قدرتهای جهان پایگاه مردمی این نظام است.در طول سالهایی که از پیروزی
انقلاب اسلامی میگذرد انتخابات، راهپیمائیها ، تجمعات و تظاهرات فراوان و
بی شماری صورت گرفته است .به طور کلی هرگاه پای منافع کشور در میان بوده
مردم در خط مقدم حضور داشته اندو این حضورنیز همواره برای دوست و دشمن
پیامهایی به همراه داشته است آخرین رویداد ملی ما انتخابات نمایندگان دوره
دهم مجلس شورای اسلامی و دوره پنجم مجلس خبرگان بود پیام آشکار این
انتخابات این بود که جامعه نیازمند تغییر،تحول و حرکتی به سوی توسعه است .
وحدت و انسجام آحاد مختلف مردم گروههای اجتماعی و غیره نشان داد درخواست
اصلی آنان در این برهه از زمان استقرار دمکراسی به معنای واقعی و سپردن
امور به دست افرادی است که پیش بینی میشد توسعه محور باشند و امانتی را که
با رای مردم به آنها سپرده شده است پاسداری کنند.خوزستان یکی از کلیدی
ترین استانهایی است که همواره وفاداری و پایبندی خود به نظام جمهوری
اسلامی ایران را به اثبات رسانده است مردم خوزستان در دوران مبارزات قبل از
انقلاب،بحبوحه انقلاب،سالهای دفاع مقدس و پس از آن در کنار مسئولین نظام
حضور داشته اند حتی در دوران دفاع مقدس که هر لحظه امکان بمباران شهرها
توسط هواپیماهای دشمن بعثی وجود داشت هیچیک از شعائر دینی و ملی در خوزستان
تعطیل نشد و همیشه ندای لبیک این مردم به درخواست مسئولین بلند بوده ولی
متاسفانه گویا دموکراسی که باید جاده ای دو طرفه باشد به اتوبانی یکطرفه
تبدیل شده است آن هم فقط به نفع مسئولین!
شاهد مثال برخوردی است که در
ماجرای برکناری دکتر عبدالحسن مقتدایی استاندار پیشین خوزستان با نظرات ،
بیانیه ها ، تجمعات، درخواست هاو پیگیریهای مکرر و بی شمار مردم برای ابقای
مقتدایی در مسند استانداری خوزستان صورت گرفته است .این پافشاری بی سابقه
مردم ناظر به همان رویکرد توسعه طلبانه و شناختی است که از استاندارشان به
عنوان مدیری توسعه گرا دارند.تعریف توسعه در اندیشه مقتدایی هیچ مغایرتی با
ارزشهای اصیل انقلاب و دفاع مقدس ندارد زیرا او خود یکی از یادگاران
انقلاب و دفاع مقدس است که تجربه دو دوره نمایندگی مجلس و مدیریت دو استان
استراتژیک و حساس را با خود دارد بنابر این واضح است که مردم جنوب کشور
چنین برخوردی را با این مدیر ارزشی بر نتابند.مکاتبات جانبازان، ایثارگران و
خانواده های شهدا با ریاست جمهوری ،مکاتبات شهروندان خوزستانی با رئیس
مجمع تشخیص مصلحت نظام ،رایزنیهای بیشمار نمایندگان که مسئول پیگیری
درخواستهای مردمی هستند با دولتمردان، تشکیل کمپین ها و تجمعات مردمی و
انتشار صدها یادداشت و مقاله توسط فعالان سیاسی اجتماعی که همه در جهت
بازگشت مقتدایی به استانداری انجام گرفته است نشان از این دارد که مقتدایی
در ذهن مردم جنوب کشور در کنار چهره های ماندگار ملی نقش بسته است. در آن
سوی ماجرا اما بی توجهی دولتمردان که مشروعیت خود را ازآراء همین مردم
گرفته اند به درخواستهای مردمی و بی تفاوتی به اصرار مردم مبنی بر ابقای
مقتدایی چهره ای منفی از آنان را در اذهان عمومی ترسیم کرده است که برای
همیشه ثبت خواهد شد.آنچه مسئولین با این استان مظلوم کردند را میتوان به
اثر زخمی عمیق بر یک چهره تشبیه کرد آثار این زخم بر چهره مظلوم خوزستان
آنچنان مشهود است که حال باید نشست و دید آیا باز هم مردم به درخواستهای
مسئولین لبیک خواهند گفت یا نه؟!
كاظم صابري
