به گزارش آرانیوز، بعد از حدود چهار ماه از استقرار دولت جدید و وزیر صمت و هیاهو بسیار، قرار بود چند روز پیش محمدعلی تیموری، مدیرعامل سایپا شود که این مراسم برگزار نشد و همچنان سید جواد سلیمانی مدیرعامل سایپا مشغول به کار است. خبرها حاکی از آن است که اظهارات تند تالارپشتی رئیس کمیسیون صنایع مجلس و برخی دیگر در لغو این مراسم بسیار اثرگذار بوده است. این در حالی است که تا هفته گذشته کمتر کسی از تغییر مدیرعامل سایپا سخنی به میان می آورد و بسیاری منتظر جابجایی فرشاد مقیمی مدیرعامل ایران خودرو بودند. قرار بود مقیمی به معاونت صنایع حمل و نقل وزارت صمت برود که در دقیقه 90 کنسل شد. بماند اینکه هنوز مشخص نیست علت این داستان رد صلاحیت بوده و یا موضوع چیز دیگری است؟
تغییر مدیران عامل خودروسازی به دلیل رشد زیان انباشته و مسائل مختلف دیگر قطعا یک ضرورت است که سهامداران و صاحبان اصلی آن باید در خصوص آن به طور جمعی تصمیم بگیرند و نه اینکه یک وزیر بخواهد برای دیگران تعیین تکلیف کند. آن هم وزیری که در گاهی موارد تصور می کند وزارت صمت همان آستان قدس است و یک دوچرخه ساز می تواند خودروساز خوبی باشد. آیا قحط الرجال است؟
تغییر در خودروسازی یک ضرورت است ولی به شرط آنکه فرد جایگزین قوی تر از قبلی باشد نه اینکه فردی را بر سر بیاوریم که هیچ ضمانتی در خصوص عملکرد بهتر وی وجود ندارد. آن هم به جای مدیرعاملی که چند دهه در دل شرکت های خودروسازی پله پله رشد کرده و با تمام ابعاد آن اشنا است مگر اینکه بحث فساد و تخلفی مطرح باشد که آن هم بحث دیگری است. آیا به جای چنین فرد باتجربه ای خودروسازی، قرار است ایلان ماسک مدیرعامل شود؟ آیا قرار است چنین افرادی قربانی سیاسی بازی ها شوند؟ پس فرق دولت سیزدهم با دولت قبلی چیست؟
اساسا یکی از مشکلات صنعت خودرو، قیومت وزارت صمت در دولت های مختلف بر خودروسازی است. هر وزیری به محض آغاز وزارت فکر می کند که می تواند بهترین تصمیمات را برای خودروسازی بگیرد در صورتی که بهترین تصمیم گیرنده کسی است که صنعت را بشناسد. سهامدار اصلی آن باشد. در دل صنعتگرها باشد. پیچیدگی ها و مسائل مختلف فنی را بداند و بتواند منافع صنعت خودرو در راستای منافع شبکه تامین از جمله قطعه سازان و … تعریف کند. یعنی مدیریت براساس یک بازی برد_برد برای همه ذی نفعان.
منبع: خط بازار
