شکست تاریخی آمریکا در عراق
شب بیست و پنجم فوریه سال 1991 افراد گروه لجستیکی 425 ارتش آمریکا به منظور شرکت در جنگ علیه عراق به سرعت وارد محل اقامت خود در «ظهران» شدند.
وقتی ثبت نام و شمارش این افراد تمام شد، خوابگاه آنان با موشک اسکاد هدف قرار گرفت که در اثر آن 28 سرباز کشته شده و بیش از یکصد و 50 نفر نیز مجروح شدند.
در این حمله یگان 17 مجموعه 425 ارتش، 88 درصد نیروهای خود را از دست داد و این حمله شدیدترین ضربه به نیروهای آمریکایی در جریان جنگ بود.
یک سوم قربانیان ارتش در همین حمله ظهران کشته شدند و این حمله تا جمعه گذشته موفق ترین حمله موشک بالستیک علیه هدف نظامی در تاریخ به شمار می‌آمد.
توشکا رکورد شکن شد
موشک توشکا یمن که به یک تجمع نظامی نیروهای ائتلاف علیه یمن در «صافر» در نزدیکی «مأرب» اصابت کرد موجب هلاکت بیش از یکصد نظامی از اتباع کشورهای مختلف شد و رکورد قبلی را شکست.
توشکا در دهه هفتاد قرن گذشته در اتحاد شوروی سابق اولین موشک تاکتیکی جهت دار به شمار می‌آمد، زیرا بر خلاف موشک نوع قبلی یا «فروغ» که در واقع عبارت بود از راکت که بدون جهت‌گیری دقیق شلیک می‌شد، در توشکا سیستمی جا سازی شده بود که از قابلیت اصلاح مسیر و کاهش خطا در طول پرواز برخوردار بود.
اما عجیب اینکه برخورد کشورهای عرب خلیج فارس و دوستان عرب آنان با حمله به صافر به گونه‌ای بود که گویی قواعد بازی نقض شده است و یا حمله به ارتش اشغالگر اقدامی عجیب و رسوا کننده، یا اینکه حمله به سربازان عرب اقدامی ممنوعه است.
منطق کودکانه عرب‌ها در واکنش به حمله صافر
این منطق بچه گانه در بین بسیاری از سران عرب جریان دارد و در همین ارتباط «نبیل العربی» دبیر کل اتحادیه عرب با لحنی تهدید آمیز از این حمله تحت عنوان « حمله تروریستی» در مأرب یاد کرد. به این ترتیب این نخستین بار در تاریخ است که در آن شاهدیم که کشته شدن سربازان در جریان جنگ محکوم می شود.
الازهر نیز فراموش نکرد که به همه کشورهای شرکت کننده در جنگ علیه یمن تسلیت بگوید و «احمد العسیری» مشاور وزیر دفاع عربستان نیز این حمله را بزدلانه توصیف کرد ( حتما شجاعت این است که به جنگجویان اجازه بدهی خاک سرزمینت را اشغال کنند).
نکته قابل ملاحظه اینکه جنگ برای کودکان نیست و سوال واقعی این نیست که چرا مسئول یک کشور عرب حاشیه خلیج فارس مردم را به چشم برده نگریسته و خاک کشورشان را جولانگاه غارتگری و وظیفه آنان را تسلیم شدن می‌داند، بلکه عجیب اینکه یک افسر اماراتی که فرض می‌کنیم به نقشه کشور نگاه کرده و از آب و هوا و جمعیت آن با خبر شده است این تصمیم را گرفت: نیروهای ارتش را به آنجا اعزام می‌کنم.
«ضاحی خلفان» که مقاومت یمنی ها در برابر اشعالگران را محکوم کرد مانند افسران اسرائیلی‌ها که آشکارا ما را به جنایت جنگ متهم می‌کنند، شروع به تهدید کرده و از ویرانی یمن و با خاک یکسان کردن «صعده» سخن گفت به گونه‌ای که سخنان تهدید آمیز او کاملا شبیه بچه‌ای است که اسباب بازی اش شکسته است.
اینجا مجالی برای مقایسه واکنش های برخی عرب‌ها به اقدامات جنایتکارانه در حق مردم فقیر یمن و کشته شدن سربازان متجاوز نیست، زیرا سخن گفتن با کسی که اصول را نمی‌شناسد و فاقد احساس دارد، بی‌فایده است، فقط کافی است به وضعیت جنگجوی یمنیه مزدوری که در برابر پولی ناچیز مانند دیگران به نفع عربستان می‌جنگد اشاره کرد که در درگیری‌ها کشته شد و سپس جنگنده‌های سعودی مجلس عزاداری او را در منطقه «الیتمه» در «جوف» بمباران کردند که در اثر آن ده‌ها نفر از حاضرین در این مجلس نیز کشته شدند.
خروج هرچه سریع‌تر از یمن به نفع امارات و عربستان است
چه بسا برای ما بهتر باشد که اماراتی ها و سعودی ها با منطق و آگاهی برخورد نکنند و یا همانطور که آمریکا در موگادیشو متوجه شد، متوجه شوند که حمله صافر اشاره ای بود برای اینکه فورا از یمن بیرون رفته و جلوی خسارت بیشتر را بگیرند، زیرا نسل جدید حاکمان عرب خلیج فارس به یک شکست واقعی نیاز دارند تا پیش از اینکه باور کنند که شایسته جنگ هستند و سرجایشان بنشنند، ما را ناچار کنند که با آنان به شیوه یمنی‌ها برخورد کنیم.
جالب اینکه چند روز پیش از حمله به مقر نیروهای ائتلاف ضد یمنی در صافر «نواف عبید» تبعه سعودی که به زبان انگلیسی برای غربی‌ها می نویسد، با تاکید بر اینکه عربستان پس از جنگ در یمن به یک قدرت بزرگ تبدیل شده است، تهدید کرد که پس از صنعا جنگ بعدی در سوریه و لبنان خواهد بود.
اینجا یک تفاوت تاریخی قابل تامل دیده می شود و آن اینکه یمنی ها موشک توشکا با ساختار قدیمی مربوط به اتحاد شوروی سابق را که به عقیده بسیاری، دیگر قابلیت استفاده نداشت حفظ کرده و با مهارت علیه اشغالگران از آن استفاده کردند.
به عبارت دیگر موشکی که دوستان روسی در کارخانه شهر «کولومنا» در نزدیک مسکو آن را ساخته بودند پس از چهل سال به دقت به اهداف خود اصابت کرد.
نکات دیگر نیز وجود دارد که باید به آن اشاره کرد، از جمله اینکه از بین گزارش‌های ضد و نقیض در مورد تعداد قربانیان اماراتی، سعودی و بحرینی هیچ کس نه عربهای خلیج فارس و نه دشمنان آنان، به آمار تلفات سربازان یمنی که در مقابله با متجاوزان به خاک کشورشان و یا در حملات جنگنده‌ها جان باختند، توجه ندارد.
