به گزارش آرانیوز، احتمالاً این دست جملات را از زبان مقامات آمریکایی زیاد شنیده‌اید که پنجره دیپلماسی برای همیشه باز نیست و یا آنکه همه گزینه‌ها روی میز است. رابرت مالی نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران و لوید آستین وزیر دفاع این کشور ازجمله افرادی هستند که در هفته‌های اخیر ذات واقعی یانکی‌ها را نمایش داده و به تعبیر خودشان ایران را تهدید کرده‌اند.
به عقیده آگاهان منطقه هر چه به تاریخ دور هفتم مذاکرات هسته‌ای در شهر وین نزدیک شویم؛ این دست مانورهای سیاسی با چاشنی تهدید نظامی بیشترازسوی واشنگتن تکرار می‌شود زیرا آمریکایی‌ها دچار «به‌هم‌ریختگی راهبردی» در برابر اقتدار جمهوری اسلامی ایران شده‌اند.
آمریکایی‌ها در دو دهه گذشته همه ابزارهای ممکن برای مهار مقاومت را آزمایش کرده و هر بار دست از پا درازتر عقب‌نشینی کرده است. بنیادی کارنگی در گزارشی از وضعیت موجود نوشته است: چند دهه استفاده کاخ سفید از ابزارهایی چون تحریم؛ تهدید و ترور بی‌نتیجه بوده و ایرانی‌ها (مقاومت منطقه) روزبه‌روز بزرگ‌تر شده و غیرقابل‌مهارترند.
زاویه ای از بهم ریختگی راهبردهای امنیتی آمریکا
نیویورک‌تایمز شرح جالب از سرگردانی استراتژیک این روزهای آمریکایی‌ها دارد. این روزنامه می‌نویسد: مقام‌های آمریکایی به همتایان اسراییلی خود گفته‌اند که حملات مرتب به تأسیسات هسته‌ای ایران شاید ازنظر تاکتیکی رضایت‌بخش باشد، اما درنهایت نتیجه معکوس داشته، چراکه ایران تأسیسات خود را سریع‌تر و پیشرفته‌تر از قبل بازسازی کرده است. در ادامه این گزارش آمده است باید قبول کنیم که ایرانی‌ها تهدید را به فرصت تبدیل می‌کنند؛ آن‌ها هر بار که ضربه خوردند قوی‌تر شده و با فشار بیشتر به صحنه بازگشته‌اند.
این گزارش با ذکر مثال‌های از چند عملیات خرابکارانه از سوی صهیونیست‌ها می‌نویسد: اسرائیل در ترور دانشمندان هسته‌ای چون شهید محسن فخری زاده و خرابکاری در برخی از سایت‌های هسته‌ای ایران نقش داشته است. این دست عملیات کور نه‌تنها تأثیری در پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران نداشته بلکه توانمندی فنی و دانش بومی تهران را برای بازسازی سریع و پیشرفته‌تر بالا رفت؛ در این خصوص می‌توان به افزایش سطح غنی‌سازی اورانیوم به ۶۰ درصد و استفاده از سانتریفیوژهای پیشرفته‌تر پس از خرابکاری عوامل تل‌آویو در نطنز و سایت تسا کرج اشاره کرد.
پس از فرار تحقیرآمیز تروریست‌های سنتکام از فرودگاه کابل ضعف راهبردی آمریکایی‌ها در منطقه بیش از گذشته عیان شده است. دوربین رسانه‌های بین‌المللی سرشکستگی و فرو ریختن هیمنه پوشالی ارتش آمریکا را ثبت و در برابر چشم جهانیان به نمایش گذاشت. بسیاری متوجه شدند که اقتدار ببر آمریکایی‌ها پوشالی بوده و واقعیت‌های میدانی با فیلم‌های فرازمینی در هالیوود تفاوت اساسی دارد. به باور بسیاری آمریکایی‌ها پس از ۲۰ سال اشغال منطقه مجبور شدند شکست میدانی را علنی کرده و بازی باخته را بپذیرند.
