بی شک نقد سازنده، نگاه واقع بینانه به مسائل روز جامعه همچون آسیب های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی باعث ایجاد راهکار مناسب برای ارتقا و پیشرفت جامعه می شود و چنانچه رسانه ای بتواند نقش خود را در انعکاس بدون کم و کاست و واقعی یک رویداد و مسائل مذکور به خوبی ایفا کند، می تواند گام مهمی در تحقق و شکل دهی افکار عمومی برای نقد مسائل روز بر دارد و به همین دلیل قدرت های بزرگ از ابزار رسانه برای رسیدن به اهداف استراتژیکی و مقاصد خود استفاده می کنند.
همچنین ناگفته نماند که تبلیغ در بهترین و اصولی ترین شکل آن، یک فعالیت آموزشی است که به منظور نشر دانش، آگاهی های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نشر ارزش ها و سجایای اخلاقی صورت می گیرد، در عین حال نباید از نظر دور داشت که در تبلیغات گذشته از انتقال پیام از پیام دهنده به پیام گیرنده که در حقیقت حرکتی آموزشی است مساله تعمیق پیام در جامعه پیام گیرندگان و در نتیجه بسیج افکار عمومی نیز مطرح بود.
البته در جنگ رسانه ای از روش ها و تاکتیک های مختلفی متناسب با شرایط و جغرافیای عمومی استفاده می شود و بعضاً با بمباران اطلاعات و ایجاد مسومیت اطلاعاتی گروه هدف را مجبور می کنند تا منافع مهاجم را بر منافع ملی ترجیح دهد.
ضمنا باید تصریح کرد که نقش رسانه‌ها در ترسیم چشم‌انداز توسعه، اولويت‌گذاري شود تا با شناخت نيازهاي عصري، بازسازي نظم و ايجاد نظم نوين در جامعه، توجه به انباشت سرمايه، ترويـج کار و اخـلاق کار، توجـه به سـازمان‌هاي مغـز بنيادين، توجه به دگرگوني‌هاي بنيادين فرهنگ، توان ايجاد تنوع اجتماعي را در دستور کار خويش قرار دهد تا بتوانيم شاهد بالندگي و آفرينش فرهنگي در منطقه باشيم.
و نباید از این نکته غافل شد که رسانه‌ها، نقش‌هاي متفاوتي را در حوزه توسعه و فرهنگ‌سازي کشور دارند.
و به دلیل اینکه سواد رسانه ای در بین برخی اقشار جامعه پایین است و متأسفانه عده ای با بداخلاقی ها و ایجاد شایعات در فضاها و شبکه های مجازی همچون واتس آپ، وایبر، تلگرام، سوما و غیره مشاهده می‌شود که امروزه با زندگی مردم عجین شده است و بیشتر جوانان و خانواد ها را هدف قرار داده، کسب اطلاعات موثق و صحیح برای این اقشار میسر نیست که می بایست مسوولان مربوطه با درایت این مهم را مدیریت کنند و این نوع تهدید ها را به فرصت تبدیل کنند.
همچنین باید گفت که سواد رسانه ای به عنوان یک مهارت تلقی می شود که گروه های مختلف در هر جامعه ای باید از آن بهره مند شوند تا در مواجهه با رسانه ها بتوانند بهتر تصمیم گیری کرده و از اطلاعات رسانه ها استفاده کنند.
البته باید اذعان کرد که برخی ها بر این باورند که می توان از فضاها و شبکه های مجازی به نحو مطلوب و شایسته استفاده کرد اما نباید فراموش کرد که اشخاصی که این نوع ابزارها را به طور رایگان در اختیار ما قرار می دهند به دنبال اهداف و مقاصد خاص خود هستند و هرگز اجازه نمی دهند ما از این ابزارها برای ترویج هنجارها و مختصات فرهنگی ، اسلامی ، دینی و اخلاقی خود استفاد کنیم.
همچنین باید تاکید کرد که امروزه خود کشورهای غربی هم به سمت محدود کردن قانونی استفاده از فضاهای مجازی رفتند و در پایان باید گفت که در کشور ما پایین بودن سواد رسانه‌ای و ویژگی های احساسی و عاطفی بودن جمعیت هم کمک کرده است تا ترویج برخی مطالب و شایعات در فضاهای مجازی افزایش یابد اما اهل فن وتحقیق و متخصصان هرگز برای رفع نیاز خود به فضاهای مجازی مراجعه نمی کنند چون این مطالب پایه علمی و تحقیقی ندارد و از مسوولان مربوطه این انتظار می رود که در کشورمان همچون سایر کشورهای تولید کننده ابزار و نرم افزارهای فضاهای مجازی به سمت قانونمند شدن کاربری ها و ایجاد محدودیت هنجاری در این عرصه ها حرکت و برنامه ریزی کنند.
نویسنده: حسین عبدالعزیزی
