به گزارش آرانیوز، 13 قرارداد کلان پژوهشی در حوزه ازدیاد برداشت میان شرکت ملی نفت ایران و دانشگاههای تهران، صنعتی شریف، صنعتی امیرکبیر، سهند تبریز، شیراز، صنعت نفت، آزاد اسلامی، فردوسی مشهد، علم و صنعت، شهید چمران اهواز، صنعتی اصفهان، خلیج فارس و پژوهشگاه صنعت نفت با حضور وزیر نفت امضا شد.
این قراردادها در ادامه مسیر توسعه فناورانه مخازن نفتی که از سال 93 با همکاری میان شرکت ملی نفت ایران و دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی کشور برای بررسی راهکارهای ازدیاد برداشت 9 میدان نفتی کلید خورده بود، امضا شدند و به این ترتیب مطالعات ازدیاد برداشت 22 میدان به دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی کشور واگذار شده است.
بر پایه قراردادهایی که امروز امضا شد، میدان یادآوران به دانشگاه تهران، میدان پارس جنوبی به دانشگاه صنعتی شریف، میدان الوند به دانشگاه صنعتی امیرکبیر، میدان رگ سفید به پژوهشگاه صنعت نفت، میدان مسجدسلیمان به دانشگاه سهند تبریز، میدان اسفند به دانشگاه شیراز، میدان فروزان به دانشگاه صنعت نفت، میدان خشت به دانشگاه آزاد اسلامی (واحد علوم و تحقیقات)، میدان بینک به دانشگاه فردوسی مشهد، میدان دورود به دانشگاه علم و صنعت، میدان تنگ‌بیجار به دانشگاه شهیدچمران اهواز، میدان مارون به دانشگاه صنعتی اصفهان و میدان نوروز به دانشگاه خلیج فارس واگذار شده است.
پیش‌تر نیز در گام نخست این تعامل فناورانه، مطالعات ازدیاد برداشت میدان آزادگان به انستیتو مهندسی نفت دانشگاه تهران، میدان نفتی دارخوین به دانشگاه امیرکبیر، میدان نفتی سروش به دانشگاه سهند تبریز، میدان اهواز به پژوهشگاه صنعت نفت، میدان کرنج به دانشگاه آزاد اسلامی، میدان کوپال به دانشگاه صنعتی شریف، میدان منصوری به دانشگاه شیراز، میدان گچساران به دانشگاه صنعت نفت و میدان بی‌بی‌حکیمه به پژوهشکده ازدیاد برداشت (پژوهشگاه صنعت نفت) واگذار شده بود.
بر این اساس، تاکنون در حوزه مطالعات ازدیاد برداشت میدان‌های نفت و گاز، 22 قرارداد کلان پژوهشی با مجموع ارزش 1009 میلیارد تومان و 49 میلیون یورو میان شرکت ملی نفت ایران و 13 دانشگاه و مرکز تحقیقاتی کشور امضا شده و در حال پیگیری
است.
بیژن زنگنه، وزیر نفت در مراسم امضای 13 قرارداد کلان پژوهشی در حوزه ازدیاد برداشت میدان‌های نفت و گاز اظهار داشت: اکنون اگر ما سرپا هستیم به برکت جهاد مجاهدان گمنام این سرزمین است؛ اکنون نیز جنگ است منتها این جنگ بدون خونریزی است که آمریکا علیه ما راه انداخته است.
وی افزود: دانشگاه و صنعت باید با هم کار کند و لازم و ملزوم هم هستند؛ آنها بدون هم نمی‌توانند زنده بمانند؛ وقتی قلب فردی با مشکل روبه‌رو می‌شود یک قلب جدید به آن پیوند می زنند و تمام بدن در مقابل قلبی که پیوند زده می‌شود تجهیز می‌شود تا این پیوند را دفع کند؛ دانشگاه‌ها قلب پیوندی برای نفت هستند و بدانید نفت با تمام قدرت سعی می‌کند شما را دفع کند و شما هم حوصله کنید.
وزیر نفت با بیان اینکه "اکنون پیوند نفت و دانشگاه برقرار شده"، گفت: 9 قرارداد نخست بخش بالادستی صنعت نفت به سختی و به زور با دانشگاه‌ها امضا شد ولی برای 13 قرارداد امروز خودشان پای کار آمدند و این، نتیجه پیوند دانشگاه و صنعت نفت است که در کنار افزایش بازیافت و بهبود تولید، دستاور بزرگی است.
وی چهار رکن را برای توسعه فناوری در بخش بالادستی صنعت نفت عنوان کرد و با بیان اینکه مهمترین موضوع در بخش بالادستی صنعت نفت افزایش ضریب بازیافت و بهبود ضریب برداشت نفت (EOR & IOR) است، گفت: نخستین رکن برای توسعه فناوری ظرفیت نیروی انسانی متخصص است. اکنون دانشگاههای ما در بخش بالادستی نفت با تلاش‌های که از سال 77 آغاز شد، وضع خوبی دارند.
وزیر نفت با یادآوری اینکه سال 77 تنها 5 یا 6 استاد دانشگاه در بخش بالادستی نفت بود اما به برکت کارهایی که در این سال‌ها انجام شده است بسیاری از افرادی که از نفت بورس شدند و به خارج از کشور رفتند، برگشتند و سبب افتخار استادان و دانشگاههای ما شدند، تصریح کرد: اکنون دانشجویان فراوانی در بخش بالادست صنعت نفت فارغ التحصیل شدند یا در حال تحصیل هستند.
زنگنه تاکید کرد: بنابراین نخستین رکن توسعه فناوری، نیروی متخصص علاقه‌مند است که اکنون آن را داریم. بدون داشتن نیروی متخصص نمی‌شود از پژوهش صحبت کرد. به آن معنا که وقتی ما گروه آموزشی نفت در بالادست نداشتیم چگونه می‌توانیم در باره پژوهش صحبت کنیم؟
وی دومین رکن توسعه فناوری در بخش بالادست را پژوهش دانست و گفت: خوشبختانه در این بخش پیشرفت خوبی حاصل شده است و به سمتی حرکت می‌کنیم که دانشگاههای ما می‌توانند ادعا کنند که مطالعات برای نمونه افزایش ضریب بازیافت مخازن را انجام می‌دهند و این موضوع برای ما بسیار بسیار مهم است.
وزیر نفت ادامه داد: سرمایه‌گذاری قابل توجهی در تجهیز آزمایشگاه‌ها انجام شد، ما دانشگاه نفت و پژوهشگاه صنعت نفت را تقویت کردیم؛ البته از این پس هم دانشگاه نفت و پژوهشگاه صنعت نفت را تقویت می کنیم، اما تاکید می‌کنم انحصار برای هیچکدام از اینها را قبول ندارم یعنی اگر کسانی در دانشگاه نفت و پژوهشگاه صنعت نفت به‌دنبال این هستند که انحصاری کار کنند این را بدانند که با آنان موافق نیستم.
زنگنه با تاکید بر تقویت پژوهشگاه صنعت نفت و دانشگاه صنعت نفت در بخش پژوهش یادآوری کرد: هر دو این مجموعه هم‌اکنون برای مطالعه میدان‌های نفت و گاز با نفت قرارداد دارند، اما انحصار نه. انحصار بر خلاف رقابت در هیچ موردی خوب نیست.
وی افزود: ما نمی‌توانیم از ظرفیت عظیمی که در دانشگاههای مختلف کشور ایجاد شده استفاده نکنیم، جهان تغییر کرده است و ما باید متوجه این تغییرات شویم. ایران هم بسیار تغییر کرده است و باید این را بپذیریم و بر مبنای آن عمل کنیم.
زنگنه از ظرفیت‌های حرفه‌ای به‌عنوان رکن سوم توسعه فناوری در بخش بالادستی نام برد و در توضیح بیشتر آن گفت: ظرفیت‌های حرفه‌ای در دنیای امروز، ظرفیت‌هایی هستند که توسعه فناوری را سامان می‌دهد. امروز اگر کسی بخواهد کالایی را بفروشد یا خدماتی ارائه دهد اگر نتواند روز به روز کیفیت کالا و خدماتش را بالا ببرد و قیمتش را رقابتی کند، از دور رقابت خارج می‌شود.
وی بر ضرورت تقویت ظرفیت‌های حرفه‌ای در کشور تاکید کرد و از شرکت‌های اکتشاف و تولید (E&P) به‌عنوان نمونه‌ای در این زمینه نام برد و افزود: شرکت اکتشاف و تولید (E&P) به معنای شرکتی است که می‌خواهد نفت را کشف و برداشت کند، اگر شرکتی ببیند با افزایش برداشت نفت درآمد بیشتری خواهد داشت، حاضر می‌شود جدا از ما برای برداشت بیشتر نفت، پول هزینه کند.
وزیر نفت با بیان اینکه ظرفیت‌های حرفه‌ای در زمینه E&Pها، پیمانکاران عمومی، پیمانکاران EPD، حفاری، خدمات حفاری و مشاوران بالادستی مخازن مهم هستند، تصریح کرد: ما اکنون در بخش مشاوران بالادستی مخازن در کشور کمبود داریم. در تلاش هستیم مشاوران بخش‌های دیگر را در این بخش تجهیز کنیم.
زنگنه چهارمین رکن توسعه فناوری در بخش بالادستی صنعت نفت را «مدیریت، سیستم‌ها و نظام اجرا» عنوان کرد و گفت: معتقدم این رکن مهمترین است. مدیریت پیشرفته، محصول فناوری است و بالاترین تأثیر را در توسعه فناوری دارد؛ یعنی هم فرزند فناوری است و هم خودش می‌تواند فناوری را توسعه دهد و این خیلی خیلی مهم است. بعضی از روش‌های اجرا سبب می‌شود ما به طور طبیعی زمینه را برای توسعه فناوری فراهم کنیم و بعضی از روش‌های اجرا توسعه فناوری را دچار مشکل می‌کند.
