کد خبر: ۵۴۰۴۱
تاریخ انتشار: ۱۸ تير ۱۳۹۹ - ۱۹:۱۶

به گزارش آرانیوز، «ظریف اصرار میورزد که "هیچ موضوع مخفی" در مورد قرارداد با چین وجود ندارد. هیچ موضوع مخفی در مورد عهدنامه ترکمنچای نیز وجود نداشت، بجز اینکه هزینه آن را مردم ایران پرداختند. قراداد ایران و چین، یا همان ترکمنچای_دوم، به همان قیمت تمام می شود. در این توافقنامه یک جانبه، جمهوری خلق چین از حق امتناع در بستن هرنوع قرارداد نفتی، گازی و یا پتروشیمی برخوردار بوده و بر اساس آن قادر است پیش از اعلان مناقصه‌ها در مورد پذیرش و یا رد قراردادها تصمیم‌گیری کند. حزب کمونیست چین تنها خواستار استفاده از منابع طبیعی ایران برای پیشبرد اهداف سلطه گرایانه خود در دریای جنوبی چین و قلدری برای کشورهای دیگر در منطقه است. طبعاً، تهران مخالفتی نخواهد داشت... تنها دستاورد مشخص این قرارداد این است که نه مردم ایران و نه مردم چین از آن سود نخواهند برد.» 


هرگز نمی توان باور داشت که رژیم تروریستی آمریکا از روی حسن نیت و در راستای منافع مردم ایران چنین پیامی را منتشر کرده باشد. رژیمی که با مشارکت در کودتای 28 مرداد 1332 و سرنگونی دولت مردمی دکتر مصدق، اقدامات استعماری خود علیه مردم ایران را آغاز کرده و پس از گذر از جنایاتش در طول سالهای پس از انقلاب بویژه در زمان جنگ تحمیلی، در حال حاضر با راه اندازی تروریسم اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و درمانی، غیرانسانی ترین روشهای ممکن را برای از پای درآوردن مردم مظلوم ایران در پیش گرفته است. آنچه از پیام فوق مستفاد می شود:

1- نگرانی از کاهش آثار تروریسم اقتصادی و نتیجتا آلام مردم ایران بواسطه ی امضای چنین سندی است

2- تحریک اشخاص و گروههایی در داخل ایران است که بدون هیچ تفکری و بدون در نظر داشتن منافع ملی، بدنبال ضربه زدن به دولت یا دولتمردانی هستند که در جناح آنها قرار ندارند. شاید اتفاقات روز 16 تیر در مجلس علیه دکتر ظریف از سوی برخی از نمایندگان، آمریکا را امیدوارتر از قبل کرده است که با چنین شانتاژهایی بتواند خادمینی چون دکتر ظریف را از صحنه ی سیاسی خارج کرده و بدون مانع به اهداف پلید خود علیه مردم کشورمان نایل شود. 

این سیاست از دیرباز پیشه ی استعمارگران و اسکتبار جهانی بوده است. آنها هرگز تمایلی به پیشرفت کشورهای مستقل در جهان نداشته اند و با ترفندهای مختلف، راه اینگونه پیشرفتها را سد کرده اند. حضور مردان آگاه، متخصص، متعهد، شجاع و وطن دوست، در راس کار، مانعی بزرگ در مسیر تحقق اهداف استعماری آنها بوده است. اگر در گذشته دولتمردانی چون قائم مقام فراهانی، امیرکبیر، مصدق و ... قربانی توطئه های استعمار پیر و آمریکا با همدستی گروههایی در داخل شده اند، امروز نیز اشخاصی چون دکتر ظریف در سیبل قرار گرفته و برخوردهای خارج از منطق با ایشان، استکبار را امیدوار به قربانی شدن او کرده است. ظاهرا رسم نخبه کشی در کشورمان تعطیلی ندارد و به نظر نمی رسد که در آینده ی نزدیک هم خادمین کشور مصون از فحاشیها و برخوردهای غیراخلاقی برخی افراد ناآگاه باشند. 

امضای سند راهبردی 25 ساله با چین، موضوع جدیدی نبوده و طرح اولیه ی آن به سال 1394 برمیگردد که در جریان سفر «شی جین پینگ» رئیس جمهوری چین به تهران ارایه و مورد تایید رهبر معظم قرار گرفت. تنظیم روابط 25 ساله با چین که مذاکرات آن ادامه دارد، منافع ملی جمهوری اسلامی ایران را در نظر دارد و برخلاف دروغپردازییهایی که صورت گرفته است، فاقد اعداد و ارقام بوده و در برگیرنده ی امتیازی خاص برای طرف چینی نیست. ارایه ی اطلاعاتی نظیر ارزش 400 میلیاردی آن، اجاره 25 ساله جزیره کیش به چین یا اعطای امتیازات ویژه به چین برای انعقاد قراردادهای نفتی، گازی و پتروشیمی، عاری از واقعیت است. اگر مطابق با تبلیغ و همصدایی با نتانیاهو، پومپئو و ترامپ، دکتر ظریف را دروغگو ندانیم و طبق فرمایش مقام معظم رهبری بر صادق و شجاع بودن او باور داشته باشیم، طبق اظهاراتش: «ایران و چین قصد دارند یک توافق شراکت استرتژیک امضا کنند. دو کشور پیش‌نویس مورد نظر خودشان را به دولت مقابل ارائه دادند. من سال پیش به پکن رفتم و پیش‌نویس پیشنهادی ایران را به چین ارائه دادم. این پیش‌نویس شامل مسائلی همچون همکاری در مورد مسائل فن‌آوری، ترانزیت، صنایع، «یک جاده؛ یک کمربند»، انرژی و دیگر مسائل عادی است.» او می افزاید: «مارس 2020 آنها (چین) پیش‌نویس خود را به ما ارائه دادند، ما در حال گفتگو هستیم و این توافق به پارلمان می‌رود تا تایید شود و زمانی که به پارلمان رفت برای مشاهده همه منتشر می‌شود.» بر این اساس می توان باور داشت که هیچ مورد محرمانه ای وجود ندارد و طبیعی است که محتوای آن پیش از توافق و امضای نهایی، منتشر نشود. سند دو طرف دارد و هر یک تحفظات خود را در مورد انتشار آن دارند و انتشار آن در مراحل کنونی قطعا زیانبار بوده و می تواند مورد سوء استفاده دشمنان قرار گرفته و با کارشکنیهای آنها مواجه گردد.  

 

با نهایی شدن سند و امضای آن، چارچوب کلی روابط و همکاری دوجانبه با چین مشخص می گردد و طرفین برای عقد قرارداد برای همکاری در زمینه های پیش بینی شده، باید مذاکرات فنی و تخصصی انجام دهند. باید گفت که امضای چنین قراردادی اتفاق مهمی در روابط خارجی ایران است و می تواند الگویی برای تنظیم سندهای مشابه با کشورهای دیگر باشد. آنچه مسلم است، این روند می تواند اقتصاد کشور را از روزمرگی درآورده و آینده ی روابط ایران با کشورهای مختلف را تضمین کند و نهایتا بر خلاف خواست رژیم تروریستی آمریکا، مانع از انزوای جمهوری اسلامی ایران در صحنه‌ی جهانی شود. 
 
*کارشناس روابط بین الملل
نظرشما
پربازدیدها
آخرین اخبار