به قلم : سیدغلامرضاشریفی
به گزارش آرانیوز، چندی پیش مستندی خبری از شبکه یک رسانه ملی پخش شد با عنوان”سمنان در مسیر توسعه” طی این مستند راوی گزارش،توسعه زیرساختهای این استان را این چنین برشمرد : "احداث و توسعه نیروگاهی که حاصل آن تامین انرژی پایدار برای استان و صدور مازاد انرژی آن به استانهای همجوار،توسعه زیرساختهای آب و فاضلاب و دسترسی ۱۰۰ درصدی مناطق شهری و روستایی به آب شرب سالم،توسعه خدمات گاز رسانی و بهره مندی ۱۰۰ درصدی مناطق شهری و روستایی از نعمت گاز،احداث فرودگاه مدرن و قرار گرفتن در کریدور سراسری هوایی کشور،کسب رتبه های برتر در زمینه سوادآموزی و آموزش عالی،ارتقاء شاخص بهداشت و درمان و احداث مراکز تخصصی درمانی،سهم بالای ۷۰ درصدی صنعت و معدن این استان از اشتغال و ارزش افزوده این استان وووووو….
هرچند که به باور نگارنده همه ایران سرای من است و از این بالندگی و آبادانی بر خود می بالم اما در عین حال دیدن پارادوکس مدیریتی در کشور که در یک سوی آن از دل کویر شهرهای مدرنی چون سمنان،اصفهان و یزد می روید و از سوی دیگرش جلگه ای غنی از منابع که در امتدادش از شمال تاجنوب آن رودخانه کارون جریان دارد، به خاستگاه ابر معضلات تبدیل می شود عمیقا دردآور است،و دردآورتر اینکه خوزستان حتی از استانهای درجه دو و سه کشور نیز عقب مانده تر است.
با توجه به ظرفیتهای سرشار اقتصادی و منابع خدادادی خوزستان اصولا می بایست این استان را با پایتخت و شهرهای نسبتا توسعه یافته ای چون اصفهان،مشهد و تبریز مقایسه کرد اما شوربختانه کف مطالبه گری هایمان به سطحی رسیده که کلانشهرمان را با شهرهایی مثل سمنان،همدان و رشت مقایسه می کنیم،مقایسه ای با یافته هایی بی حاصل و تلخ.
به راستی روستای اهواز عنوان و پیشوند پر طمطراق کلانشهرش را از کجا آورده است؟! کلانشهری که فاقد یک بیمارستان مجهز و درخور،دولتی و یا حتی خصوصی، و فاقد یک مرکز تفریحی،و فاقد یک پارک شهربازی استاندارد،وفاقد ناوگان عمومی استاندارد، و فاقد یک فرودگاه مدرن، و فاقد خدمات آب و فاضلاب با ثبات،و فاقد شبکه برق پایدار و فاقد یک سالن سینمای مجلل و درخور، و فاقد یک هتل چندستاره فاخر و مهمان پسند و فاقد یک مدیریت شهری پویا و به روز و… بر چه اساسی کلانشهر خطاب می شود؟!
عموما توسعه کلنگی تنها مفهومی است که از توسعه برای شهروند خوزستانی تداعی می شود،کلنگی بزک شده با روبانی رنگی که در قطعه زمینی به مساحت چند وجب و با حضور مسئولان بر زمین زده می شود و رسانه های همسو نیز با آب و تاب خبر این پروژه را مخابره می کنند(پروژه….کلنگ زنی شد)،پروژه هایی با اغراضی عوام فریبانه توام با نمایشی رسانه ای و برای درج در کارنامه و رزومه مدیریتی مسئول مربوطه و برای مردم به مثابه مهریه ای که نه کسی داده و نه کسی گرفته.
هرچند که این قلم در صدد آسیب شناسی علل و عوامل عدم توسعه یافتگی خوزستان نیست اما استانی که به گفته استاندارش اعتبارات قابل توجهی در بخشهای مختلف از خزانه دولت دشت کرده بجز ضعف مدیریت چه مشکل دیگری می تواند داشته باشد؟!
در استانمان گویا هیچ چیز سرجای خودش نیست؛نمایندگانش رنج ودغدغه ی مردم را نمایندگی نمی کنند،استاندار با فرمان سیاست می راند، مدیران شهری ناتوان از توسعه شهری اند،مدیریت توتالیته در برخی دستگاهها رخنه کرده، ضعف مدیریت تصمیم در دستگاه حاکمیتی مشهود است،نگاه امپراطور مآبانه به پست ها و سمت ها نهادینه شده،انتصاب چندباره مدیرانی ناکارآمد و بی برنامه در بدنه مدیریتی استان که پیش از این سالها همان دستگاه بوده اند و بازگشت غرور آفرینشان را به برغم عقب ماندگی سازمان متبوع جشن می گیرند، وووو…
