نوشتیم عقب ماندگی،خواندید پیشرفت

به گزارش آرانیوز، اخیرا آقای استاندار در اظهاراتی که منابع خبری از حضور ایشون در یکی از مراسم ها در شمال استان مخابره کردند پیشرفت های خوزستان در عرصه های مختلف را یادآور شده و حتی در ادعایی فراترخوزستان را در زمینه های مختلف از برخی استانها پیشگام تر دانسته و از وجود دستهایی که معضلات استان را بزرگنمایی می کنند خبر داده است.این در حالیست که رشد فزاینده مهاجرت بالفعل و بالقوه ناشی از عدم توسعه یافتگی استان بویژه نیروهای مولد که به تعبیری ضامن توسعه آینده استان هستند خلاف این ادعا را ثابت می کند.

اگر آقای استاندار گفتار پیش رو را به بزرگ نمایی مشکلات استان متهم نکند مایلم پیوست هایی در این خصوص با وی و مخاطبین مرور کنم؛

آقای استاندار عزیز؛ ازکدام پیشرفت و توسعه عمرانی سخن می گویید؟! حوزه عمرانی که در حال حاضر در نهاد حاکمیتی استانداری بیش از دو ماه است که فاقد متولی است و پیش از آن نیز سکاندار آن مدیر سالخورده ای بود که به زعم وی میدان فراخی برای عملیاتی نمودن تجارب و اندوخته هایش طی دوسالی که بر اتاق فرمان عمران حکمرانی می کرد نداشت و نهایتا آنچنان از رخوت و رکود حوزه به ظاهر تحت امرش به ستوه آمد که اقدام به انتشار دلنوشته ای در خصوص ناگفته هایش کرد و به تعبیرش قضاوت در رابطه با عملکردش را به مردم سپرد.

آقای استاندار بیایید بخشی خیلی کوچک و ملموس از عقب ماندگی های استان و کلانشهر اهواز که در ادبیات سیاسی جنابعالی از آنها به پیشرفت یاد کرده اید اشاره کنیم؛

خدمات عمومی شامل آب،برق،تلفن و…که از بدیهی ترین حقوق اولیه یک شهروند حتی در محرومترین نقطه کشور است که به تعبیر مرحوم قیصر امین پور مردم در فقدانش” داغ دلها دیدند و خون دلها خوردند”.

کلاف سردر گم پروژه قطارشهری کلانشهر اهواز که قصه و غصه اش خود محملی به گستره شاهنامه می طلبد و مجالش در این گفتار نیست،فرصتی که قرار بود اهواز را در شمار شهرهای توسعه یافته در زمینه حمل و نقل عمومی قرار دهد و با سوء مدیریت صاحبان قرار فعلی و اسلاف آنها به تهدیدی برای شهر مبدل شد،پیوست(فرسودگی سازه ها ، تجهیزات و ابزارهای دپو شده در زیر زمین با برآورد ریالی میلیاردی از محل بیت المال مسلمین که هیچ مسئولی پاسخگوی آن نیست).

مدیریت شهری شکننده و سیاست زده در شهرهای استان و کلانشهر اهواز که پارلمانی هایش به منتقد حوزه خود مبدل شده و نقادانه نقاب از نداشته های اهواز و بی تدبیری اسلاف خود در مدیریت شهری برمی دارند غافل از اینکه خود عامل بخشی از این عقب ماندگی ها و فرصت سوزی ها هستند،البته شور بختانه اخیرا روحیه کی بود،کی بود،من نبودم در بین بسیاری از مدیران استان اپیدمی شده است.

ورشکستگی واحدهای تولیدی و به دنبال آن اعتصابات صنفی و کارگری،معضلات زیست محیطی و احتضار تالابها و منابع حیاتی استان و کشاورزان درمانده از تنگناهای معیشتی،طغیان آلاینده ها در شهرها بویژه کلانشهر اهواز از جمله شرکت کربن بلک و فولاد که نیمه شرقی اهواز را به جولانگاه خاکستر و مواد شیمیایی خود مبدل نموده و به شیوع بیماریهای تنفسی و پوستی در بین مردم انجامیده و مدارای متولیان امر با آنها.

انتصابات فله ای و فاقد پشتوانه مدیریتی و تخصصی و تنور گرم معاملات در این آوردگاه و سهمیه ای شدن برخی مناصب که حاصل آن مدیریت ناکارآمدی است که این روزها حتی صدای شما را هم درآورده که البته دستپخت خودتان است و به اصطلاح "خود کرده را تدبیر نیست”،و دهها معضل دیگر که بخشی در زمان فعلی و بخشی از اسلاف شما در استان انباشته شده و جالب اینکه بارها دلسوزان و منتقدین گفتند و نوشتند:عقب ماندگی،خواندند و خواندید پیشرفت.

مختصر اینکه مفهوم سوء مدیریت سیستماتیک در تمامی سطوح ، رکود و روزمرگی مشهود دستگاهها و عدم اهتمام و پاسخگویی به کف مطالبات مردم ، سیاست زدگی و لابی گری و سهم خواهی در چینش مدیران و … در ادبیات مردم عقب ماندگی است هر چند که عوام فریبانه به نام پیشرفت مصادره شوند.

به قلم سید غلامرضا شریفی