به گزارش آرانیوز، ده بنه روستایی قدیمی در آبدانان است که مسیری سخت گذر و کو
هستانی دارد. مسیری چهل کیلومتری که بیش از دو ساعت زمان نیاز است که به وسیله خودرو به ارتفاعات دینارکوه و روستای ده بنه رسید. با گذشت از گردنه های سخت گذر و مسیری پر پیچ و خم به روستایی در دل طبیعتی زیبا در آبدانان.
ده بنه روستایی قدیمی است که تنها ساختمان های بجا مانده از آن دوران، نشانه ای برای روستا بودنش است، روستایی که امروز شباهتش بیشتر به خرابه های قدیمی است اما کمی آن طرف تر از این ساختمان های مخروبه، عشایری در زیر چادر زندگی می کنند که از گذشته ای نه چندان دور این روستا می گویند.
ده بنه با قدمتی ۸۵ ساله و دارای کد آبادی
محمد کریمی یکی از اعضای شورای روستای ده بنه در این ارتباط به خبرنگار مهر گفت: این روستا در سال ۱۳۱۲ ایجاد شده است و از همان سال ها، کشاورزی و دامداری در این منطقه رونق داشته بطوریکه در همین روستا، شالیزار داشتیم.
وی افزود: دانش آموزان این روستا در گذشته به مدرسه همین منطقه می رفتند وده بنه با وجود اینکه در منطقه ای کاملا کوهستانی قرار داشته اما از همان سال های اول تأسیس، مدرسه نیز داشته است.
مجید عسگری فرماندار شهرستان آبدانان نیز در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: بر اساس آمار نفوس و مسکن سال ۹۵، منطقه ده بنه دارای کد آبادی با هشت خانوار و ۲۵ نفر جمعیت است.
وی تصریح کرد: اینکه بتوانیم آب و برق را به صورت شبکه ثابت به این منطقه برسانیم در حال حاضر با توجه به جمعیت ساکن در منطقه و هزینه های بالای آن امکان پذیر نیست.
عسگری افزود: برای رفاه حال عشایر منطقه، پنل های خورشیدی بین آن ها توزیع شده و آبرسانی سیار هم توسط امور عشایری شهرستان در حال انجام است.
وی گفت: کار تعمیر و بهسازی مسیر عشایری ده بنه بصورت امانی توسط این اداره به طول ۱۰ کیلومتر به مدت دو ماه انجام شده و در حال حاضر تردد عشایر در این مسیر به سهولت انجام می شود.
عسگری اظهار داشت: در صورت استقبال و مراجعه اهالی روستای ده بنه به این بنیاد، از محل اعتبارات طرح ویژه مسکن روستایی تسهیلات احداث پرداخت می شود که به دنبال آن طرح هادی نیز در این روستا اجرا خواهد شد.
ده بنه جانی دوباره می گیرد
اگر مشکلات این روستا مرتفع شود، روستا دوباره جان می گیرد و آوای زندگی در این روستا باز همچون گذشته به صدا در خواهد آمد و مهاجرت معکوس و تولید در روستا جایگزین مهاجرت به شهر و جلوگیری از مصرف گرایی می شود.
علی رضایی یکی از عشایر منطقه ده بنه در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: اگر امکانات زندگی در این روستا همانند دیگر روستاهای شهرستان فراهم شود، خود و خانواده ام به روستا باز می گردیم و با دامداری ضمن اینکه به تولید و اقتصاد داخلی کشور کمک می کنیم، زندگی به دور از هیاهوی شهرنشینی را همچون گذشته تجربه می کنیم.
وی افزود: در صورت استقبال و همت مردم برای مهاجرت معکوس به روستای ده بنه و با تلاش بیشتر مسئولان و دستان یاری گر آن ها، اینجا را می شود دوباره ساخت.
رضایی افزود: حدود ۶۰ تا ۷۰ خانواده در گذشته در همین روستا زندگی می کردند اما به دلیل مشکلات موجود، مردم تصمیم به مهاجرت به شهر کردند و بعضی به شهر آبدانان و بعضی دیگر به دهلران رفتند.
وی عنوان کرد: نبود آب شرب کافی، نبود برق و جاده دسترسی به روستا، مردم اسن روستا از ۳۰ سال پیش مجبور به مهاجرت شدند و چند خانواده ای که هم الان در حاشیه این روستا ساکن شدند اگر امکانات این روستا مهیا نشود، از این روستا مهاجرت می کنند و ده بنه کاملاً خالی از سکنه می شود.
بدلیل اینکه این روستا در فاصله زیادی از مرکز شهرستان آبدانان قرار دارد و مسیر تردد به روستا بسیار سخت گذر است، اگر کسی مریض شود یا اتفاقی بیافتد وسیله ای برای انتقال فرد بیمار وجود ندارد و اگر هم وسیله ای وجود داشته باشد، مسیر رسیدن به مراکز درمانی شهر بسیار سخت و طاقت فرساست.
زندگی در روستا مستلزم زیرساخت های راه، برق و آب است، هرچند امور عشایری در بحث بهسازی مسیر دسترسی به روستا، آبرسانی و توزیع پنل خورشیدی بین عشایر منطقه خوب عمل کرده اما استفاده از تنورهای گازی با سوخت های فسیلی بجای استفاده از هیزم ضمن اینکه باعث جلوگیری از قطع درختان بلوز در منطقه می شود، خانواده های عشایری نیز برای پخت نان و آشپزی راحت تر خواهند بود که در انتظار است مسئولان برای واگذاری تنورهای گازی ب عشایر این منطقه هم اقدام کنند.
