کد خبر: ۲۶۴۵۳
تاریخ انتشار: ۰۳ مرداد ۱۳۹۶ - ۰۰:۳۵
بعضی از انسان ها ذاتا دارای ذهنی فعال و خلاق بوده و برخی دیگر خیر. عده ای ذهن خوبی داشته، اما قدرت تصمیم گیری بالایی ندارند. گروهی دیگر هم ذهنی عالی و هم قدرت تصمیم گیری بالایی داشته، اما جسارت، شهامت و سایر ابزارهای لازم جهت اجرای ایده های خویش را ندارند.

به گزارش آرانیوز، دسته ای نیز تمامی موارد بالا را دارا بوده، اما قدرت تشخیص مکان و زمان مناسب جهت اجرای اهداف خویش را ندارند.
گاهی نیز مکان و زمان مناسب موجود بوده، اما سایر شرایط محیطی یا فراهم نبوده یا در صورت مهیا بودن، بنا به اتفاقات غیرقابل پیش بینی اجازه انجام فعالیت مورد نظر را نمی دهند.
بطور کلی کسانی که از لحاظ پردازش ذهنی قوی اند، معمولا تحت هر شرایطی و صرفا با چاشنی نمودن کمی اعتماد بنفس می توانند عملکردی شایسته از خویش نشان دهند.
و اما فوتبال....
فوتبال ورزشی فیزیکی و تماما تمرکزی است.
بعضی فوتبالیست ها صاحب بدنی آماده و ذهنی پویا هستند، اما تمرکز پایینی داشته که این امر می تواند دلایل مختلفی داشته باشد.
در حقیقت این عده که ممکن است در این پروسه کمترین نقش را داشته باشند، چوب عدم تمرکز خویش را می خورند.
بسیاری از تماشاگران و حتی مربیان گمان می کنند فلان بازیکن ذهنی ضعیف داشته یا فاقد قدرت تصمیم گیری مناسب است.
در صورتی که مشکل اکثر فوتبالیست ها عدم تمرکز است که خود این مورد مشکلاتی همچون عدم توانایی در سیمولیشن ( شبیه سازی )، کاهش قدرت بازیخوانی و ایمیجینگ برین ( تصویر سازی ذهنی ) را بدنبال داشته و ممکن است این نقیصه از دید مربیان مغفول بماند.
از مهمترین دلایل این مسئله می توان به استرس ها و مشکلات متعدد خانوادگی و درسی، تصورات خیالی، توهمات واهی، فشار های ناشی از قوه جنسی و عشق های کورکورانه دوران نوجوانی و هزاران عامل دیگر اشاره نمود.
لذا تمرکز در تمامی کارهای روزمره بسیار مهم است. دسته ای از انسان ها ذاتا تمرکز بالایی داشته و برخی دیگر دارای تمرکز پایینی می باشند.
عده ای با دیدگاهی میکروسکوپی و دسته ای دیگر با نگرشی ماکروسکوپی به جهان اطراف می نگرند.
تعدادی از بازیکنان قدرت بازیخوانی بالایی داشته و گروهی دیگر فاقد این ویژگی مهم اند.
تعداد انگشت شماری از بازیکنان دارای نوعی توانایی بوده که اصطلاح عامیانه اش فاکتور گریز از خطر می باشد.
در کشورمان علی کریمی، مهدوی کیا، حسین کعبی، گل محمدی، مبعلی و...بازیکنانی بوده اند که قبل از وقوع آسیب امکانش را تشخیص و در آن موقعیت و صحنه یا حضور نمی یافتند، یا اینکه با آگاهی و هوشیاری کافی دخالت می کرده اند. خصوصا علی کریمی. لذا کمترین مصدومیت های ممکنه در طی دوران حرفه ای بازیگریشان حین مسابقات به سراغشان آمده است.
از طرفی بعضی بازیکنان فقط هدفشان بازی کردن بوده و برایشان تیم خودی، حریف، مربی،هواداران و هیچ چیز دیگری مهم نبوده و عمدا تمرکز نکرده یا تنبلی به خرج می دهند .
لذا از نحوه بی تفاوتی آنان اینگونه بنظر میرسد که از ذهنشان استفاده نمی کنند.
البته ممکن است برخی نیز احساس کنند که آنان غیرت و تعهد لازم در جهت تامین اهداف تیم را ندارند.
بطور کل میبایست مربیان بجای عبارات (( از مغزت کمک بگیر )) یا (( عقلت رو بکار بنداز )) یا دیگر عبارات مشابه که اثرات و بار روانی منفی به دنبال دارد، از جملاتی همچون (( بیشتر دقت کن )) یا (( حواستو بیشتر جمع کن )) استفاده نمایند. حال سوال این است که چگونه می توان تمرکز بازیکنان را افزایش داد؟ انجام تمرینات متعدد تمرکزی، تداوم در تمرینات کوردینیشن و بالا بردن سرعت عکس العمل می تواند تا حدودی این نقیصه را برطرف کند.
نهایتا اینکه هر فوتبالیستی که بازیکنی خوب و با استعداد است، الزاما نمی تواند پیشرفت کند، زیرا موفقیت در فوتبال به هزاران عامل جسمی، روحی و... بستگی دارد.
همیشه به این نکته دقت نمایید که تمامی بازیکنان برای فوتبالیست شدن ساخته نشده اند. براستی که فوتبال یکی از پیچیده ترین ورزش هاست.

محسن بابادی

آنالیزور و تحلیلگر فوتبال ایران

نظرشما
پربازدیدها
آخرین اخبار