به گزارش آرانیوز،از زمانیکه بشر بخاطر ضرورت و عدم آشنایی با اهلی کردن گیاهان و دانه های غذایی و پرورش دام و آغاز زندگی جنینی شهری ،شکار و حیله در شکار را بعنوان اصلی ترین فعالیت اقتصادی خود به اجبار انتخاب کرده بود، قرنها میگذرد ، کنون دیگر حصارهای شهری نه برای دفاع و جنگ بلکه فقط برای رعایت حدودها و تمرکز بر خدمت رسانی و تقسیم وظایف تعریف شده اند، دیگر اینکه گروههای مرجع دوران شکار و جنگ و دوران تسخیر سرزمینها؛ از ساحرانی که به بهانه خشم خدایان ، کودکان و زنان را قربانی مطامع و پایداری حکومت پادشاهان میکردند ؛سالیان دراز میگذرد ؛ حالا دیگر عصر حکومت اندیشه هاست. برآمدن روشنفکران در عصر کنونی عامل اساسی شکل دهی جوامع مدرن شده است، در عصر مدرن دغدغه اصلی، آرامش و آسایش بشر است ؛ بشری که اصلی ترین دشمنانش نه خرسها و ببرهای گرسنه بلکه امیال و طمع های غیر متمدنانه واقعی او تلقی میشوند ، در دوران متمدنانه انسان ، از حس برتری جویی در اشکال مختلف آن گریزان است ،و انسانها دارای وظایف رسولانه به جهت نهادینه نمودن خرد جمعی و معتبر ساختن اخلاق مدنی میباشند ، هر چند که فرهنگ جوامع مختلف بازتابی از ویژگیهای مختلف آنهاست ، اما باید پذیرفت ،به مدد، تکنولوژی و پیشرفت علمی و با توجه به تغییرات اساسی برخی از این ویژگیها و استاندارد سازی اخلاقی که مبتنی بر پذیرش تفاوتهاست ،اکنون انسانها در مسیر تفاهم بهتری با یکدیگر و حتی محیط پیرامونی خود قرار گرفته اند . تکامل گرایی زندگی اجتماعی ،از موضوعات و پیش آمدهای مختلف با فراز و نشیب های متفاوت از ساده به پیچیده با ریتمی آرام و مرحله ای در حال طی شدن است ، و حالا دیگر گروههای متفاوت سیاسی و صنفی که در قالب احزاب قابل تعریف هستند وظیفه عقلانی نمودن جهان را بعهده گرفته اند ، کار کرد قهرمانان در جهان عقلانی و اخلاقی اکنون به همین تشکل ها که خرد جمعی و جامعه مدنی مدنظر آنهاست ،واگذار شده است. و قهرمانان گذشته دیگر بدلیل زایش اندیشه ها از باز تولیدشان منع شده اند، لذا بنظر میرسد ، در جایی که دیگر قهرمان و جنگ، نآکارمدی خود را بوضوح و با کارنامه ای سیاه نشان داده اند، صلح و مصالحه تنها ابزار سیاست ورزی و حل مشکلات اختلافی بین جوامع و حتی کشورها بشمار میآید؛ هر چند صلح از مضامین اخلاقی است و ظاهرا غیر قابل پیوند با سیاست است ، اما برای انسانی که فضا را فتح میکند ،آشتی دادن دو حوزه اجتماعی مذکور با کمی از خود گذشتگی و حاکمیت بخشیدن عقل امر دور از دسترسی نخواهد بود. در مصالحه وصلح ،جایی برای احتکار قدرت نیست و چنانچه بشریت پذیرفته که رای و انتخاب و دموکراسی از روشهای مدرن حکومت است ، بنابراین مصالحه که حتی در تعالیم و حقوق اسلامی از "سید الاحکام" یاد شده ؛ از هنر حاکمان بشمار میآید. در این راستا ؛ آرامش و پیشرفت جامعه به متفکران خلاقی نیاز دارد ،که برای زدودن تشنج و اختلافات زیانبار پا به صحنه گذاشته و سو تفاهم ها را مدیریت نمایند ، باید این اصل پذیرفته شود که انسان از افراطیون و تندروها نه تنها سودی کسب نکرده بلکه غالب عقب ماندگی و بروز جنگ ها و ویرانیها ریشه در همین رفتارهای رادیکال داشته است؛ در مصالحه و مذاکره است که میتوان ارزشهای حاکم بر اندیشه ها را نه تنها حفظ کرد ،بلکه به نشر آنها پرداخت ، طبیعی است ،که ارزشهایی که دارای بن و ریشه معرفتی پویایی هستند در تعاملات فرهنگی و حتی سیاسی بهتر قابل دفاع و عقل پسند هستند ، در مذاکره و مصالحه باید فروتنانه از غرور و کبر و تلاش برای فریب رقیب دوری جسته و عدالت ورزی و رسالت متعالی بشر مد نظر قرار گیرد.
