به گزارش آرانیوز، صدف‌ها، ارمغان دریا هستند؛ ریز و درشت. سفید و صورتی. زنان ساحل‌نشین به چیدن صدف‌ها می‌روند و آنها را به رشته می‌کشند تا برای مهمانان جزیره انگشتر و دستنبد و گردنبندی از صدف بسازند.
اینجا جزیزه هنگام است. می‌توانی به قشم یا بندرعباس بروی و سوار بر لنج، خود را به هنگام برسانی. ماهی و میگو و سمبوسه بخوری. تن به آب بزنی. بازی و شیطنت دلفین‌ها را ببینی و در انتها بسته‌ای صدف با خود به ارمغان بیاوری.
زنان در هنگام هم صیادی می‌کنند و هم صدف‌ها را به رشته می‌کشند. محفوظه اربابی یکی از این زنان است. او صدف‌های ریز صورتی و سفید را رشته می‌کند و با آن گردنبند و دستبند می‌سازد. صورتی‌ها را از ساحل ناز در قشم می‌آورند و صدف‌های سفید را از ساحل هنگام جمع‌آوری می‌کنند.
آن‌گونه که اربابی به خبرنگار مهر می‌گوید: سال ۱۳۹۱ برای نخستین بار، در استان هرمزگان کلاس آموزش تراش سنگ برگزار شد و زنان یاد گرفتند چطور صدف‌ها را سوراخ کنند و تراش بدهند و به نخ بکشند. امروز تقریبا همه زنان هنگامی، با دریل باریک صدف‌ها را سوراخ و گردنبند و گوشواره درست می‌کنند. بعضی صدف‌های ریز و درشت دیگر را هم در کیسه می‌ریزند تا مسافرانی که به هنگام می‌آیند از این صدف‌های تزددنی استفاده کنند.
صدف‌های بزرگ را قایقرانان و صیادان با خود به به همراه می‌آورند و در اختیار زنان هنگام می‌گذارند. بعضی، صدف‌های بزرگ را می‌تراشند و با آن زیورآلات درست می‌کنند. اما تراش سنگ و صدف، کار هر کسی نیست. به گفته محفوظه اربابی، اسفند ۹۴، عده‌ای از اداره کل میراث فرهنگی استان هرمزگان آمدند و زنان جوان و علاقه‌مند را انتخاب کردند و تراش سنگ را به آنها آموزش دادند. تعداد این افراد به ۱۴ یا ۱۵ نفر می‌رسد.
در جزیره هنگام، تنها یک دستگاه برش سنگ وجود دارد که به‌طور مشارکتی خریداری شده تا همه زنان جزیره از آن استفاده کنند. اما واقعیت این‌که همه زن‌ها، توان استفاده از دستگاه را ندارند در نتیجه همان چند نفر از این دستگاه استفاده می‌کنند و باقی زنان هنگام از این چند نفر صدف و سنگ‌های تراش داده شده را می‌خرند و با دو یا سه هزار تومان سود می‌فروشند.
اربابی اما دلش می‌خواهد زنان هنگام بتوانند بیش از یک دستگاه برش سنگ داشته باشند و گردشگران زیادی به هنگام بیایند و بر ساحل نقره‌ای قدم بزنند و غذاهای خوشمزه دریایی بخورند و با خود صدف به ارمغان آورند.
